بهشت زهرا – اجاره اتوبوس
بهشت زهرا : شرکت رساسیر ، ارائه کننده خدمات اجاره و دربستی اتوبوس و مینی بوس و سرویس رفت و برگشت برای مراسم خاکسپاری ،بهشت زهرا ، بهشت سکینه و …. جهت رفاه حال همشهریان عزیر می باشد.
اجاره اتوبوس دربستی اتوبوس مینی بوس بهشت زهرا قیمت قیمت اجاره اتوبوس برای بهشت زهرا کرایه اتوبوس واحد گشت اجاره اتوبوس برای بهشت زهرا ارزان
تماس با رسا سیر 140 80 40 0912
از دیگر خدمات رساسیر می توان به اجاره اتوبوس و مینی بوس و خودرو برای تورهای قم تهران – چالوس تهران – تورهای زیارتی کربلا – اربعین – نجف – مشهد نام برد .
اطلاع اجاره اتوبوس برای بهشت زهرا
اطلاع از اجاره اتوبوس و مینی بوس ………. شرکت رساسیر
اجاره اتوبوس دربستی اتوبوس مینی بوس بهشت زهرا قیمت اجاره اتوبوس برای بهشت زهرا کرایه اتوبوس واحد گشتاجاره اتوبوس برای بهشت زهرا ارزان
اجاره اتوبوس برای بهشت زهرا
اجاره و دربستی اتوبوس و مینی بوس با نازلترین قیمت و بهترین کیفیت و امکانات بالا و پیشرفته با بالاترین مدلهای اتوبوس مینی بوس و خودرو به تمام نقاط کشور می باشد.
دربستی اتوبوس برای بهشت زهرا
اجاره اتوبوس دربستی اتوبوس مینی بوس بهشت زهرا قیمت اجاره اتوبوس برای بهشت زهرا کرایه اتوبوس واحد گشتاجاره اتوبوس برای بهشت زهرا ارزان
نکاتی که قبل از اجاره اتوبوس بهشت زهرا باید بدانید؟
- جهت رزرو اتوبس حتما از یک روز قبل عماهنگ کنید.
- برای پذیرایی داخل اتوبوس بهشت زهرا حتما تدارک ببینید. حتما کمی خرما و آب تدارک ببینید.
- حتما شماره راننده اتوبوس را داشته باشید. تا در مواقع لزوم و درحین مراسم بتوانید براحتی راننده و اتوبوس دسترسی داشته باشید.
- برنامه خود را با راننده هماهنگ کنید تا بعد از پایان مراسم خاکسپاری اگر مجددا نیاز به راننده اتوبوس بود ، راننده اتوبوس را برای مراسم دیگری کرایه نداده باشد.
- تمامی هزینه ها را از قبل سوال کنید:
- هزینه ساغت اضافی
- هزینه کنسلی
- هزینه طرح و ….
- مدل و سال ساخت اتوبوس را حتما در نظر بگیرید . اینها مواردی هستند که در قیمت تاثیر گذارند.
- حتما از راننده بخواهید تا نیم ساعت قبل از مراسم در محل حضور داشته باشد.
کرایه اتوبوس واحد گشت بهشت زهرا
واحد گشت اصطلاحی است که به سرویس اجاره و دربستی اتوبوس های شرکت واحد گفته می شود.
تماس با اجاره و دربستی اتوبوس شرکت واحد گشت 140 80 40 912
بیشترین استفاده از واحد گشت برای مراسم های خاکسپاری همچون بهشت زهرا بهشت سکینه می باشد.
ایاب و ذهاب و مراسم خاکسپاری بهشت زهرا با اجاره اتوبوس واحد گشت در رساسیر
اجاره اتوبوس اسکانیا واحد گشت بهشت زهرا
اتوبوس هایی که برای مراسم خاکسپاری و یهشت زهرای واحد گشت استفاده می شوند معمولا اسکانیا هستند که معمولا بسته به مدل و سال ساخت هزینه های آن متفاوت است.
این اتوبوس ها نو می باشند و اکثرا در ترمینال بیهقی (آرژانتین ) از آن استفاده می شود.
شرکت های زیادی این مدل اتوبوس اسکانیا را ارائه می دهند .
شرکت رساسیر نیز یکی از شرکت هایی هست که از اتوبوس های اسکانیا استفاده می کند.
اجاره اتوبس های 25 نفره vip وی آپی جهت مراسم و خاکسپاری بهشت زهرا
کرایه اتوبوس 44 نفره vip وی آی پی
اتوبوس های ولو جهت خدمات برون شهری و ایاب ذهاب واحد گشت و بهشت زهرا مورد استفاده هستند
اتوبوس های رساسیر :
- اجاره و دربستی اسکانیا
- اجاره و دربستی ولو
- اجاره و دربستی وی آی پی
- اجاره و دربستی vip 25 نفره
- اجاره و دربستی واحد گشت
- اجاره و دربستی وی آی پی 44 نفره
- اجاره اتوبس لوکس
- اجاره و کرایه میدل باس
- کرایه مینی بوس
- ایاب ذهاب بهشت زهرا
- کرایه اتوبوس درجه یک ولوو
- کرایه مینی بوس لوکس بهشت زهرا
بهترین قیمت کرایه اتوبوس مینی بوس
کرایه اتوبس ارزان در تهران را از رساسیر بخواهید.
از بهشت زهرا بیشتر بدانید؟
بهشت زهرا نام بزرگ‌ترین آرامستان ایران است که در جنوب تهران قرار دارد. فعالیت این آرامگاه رسماً در سال ۱۳۴۹ خورشیدی آغاز شد.
بهشت زهرا ابتدا ۳۱۴ هکتار وسعت داشت که در سال ۱۳۷۶ بخش شمالی به مساحت ۱۱۰ هکتار و در سال ۱۳۸۷ بخش شرقی به مساحت ۱۶۰ هکتار خریداری و به آن اضافه شد. تاکنون بیش از ۱٬۳۰۰٬۰۰۰ نفر در بهشت زهرا دفن شده‌اند.
در قطعه ۳۳ بهشت زهرا تعدادی از مبارزان مشهور که در درگیری با رژیم شاهنشاهی کشته شده یا در زندان اعدام شدند، به خاک سپرده شده‌اند. ده قطعه از بهشت زهرا محل دفن کشته‌شدگان جنگ ایران و عراق است. آرامگاه شهدای هفتم تیر در قطعهٔ ۲۴ و آرامگاه روح‌الله خمینی در غرب بهشت زهرا قرار دارد و قطعه هنرمندان بهشت زهرا و قطعهٔ نام‌آوران بهشت زهرا ویژهٔ سرشناسان است.
تاریخچه بهشت زهرا
نخستین تلاش‌ها برای طراحی، اجرا و احداث آرامستانی به نام بهشت زهرا، با هدف پایان دادن به مسئلهٔ تعدد آرامگاه‌ها در سطح شهر تهران، در سال ۱۳۴۵ انجام پذیرفت.
در این تصمیم‌گیری‌ها، که با حضور شهردار وقت تهران و معاونان و رؤسای سازمان گورستان‌های پایتخت انجام گرفت، قطعه زمینی در مسیر تهران – قم به مساحت ۳۱۴ هکتار به این امر اختصاص یافت و برای فعالیت‌های عمرانی و فضای سبز نیز بلافاصله اقدام گردید.
بهشت زهرا در سال ۱۳۴۹ آماده گردید، ولی در ابتدا به‌علت وجود گورستان‌های متعدد فعال در محله‌های تهران با عدم اقبال عمومی جهت دفن اموات مواجه و سرانجام با دفن نخستین متوفی به‌نام محمدتقی خیال در قطعه ۱ ردیف ۱ شماره ۱ که به خانواده‌ای ارتشی و متنفذ متعلق بود، رسماً مورد بهره‌برداری قرار گرفت.
فهرستی از دفن‌شدگان در قطعهٔ هنرمندانِ بهشت زهرای تهران برپایهٔ تاریخ خاکسپاری، سپس «قطعه»، «ردیف» و «شماره».
دههٔ ۱۳۷۰
جواد معروفی ۱۶ آذر ۱۳۷۲
رقیه چهره‌آزاد: ۱۱ دی ۱۳۷۳ ردیف: ۱۵۲ شماره: ۹
حسین سرشار: ۲۶ اسفند ۱۳۷۴
امیر بیداریان‌نژاد: ۱۳ اسفند ۱۳۷۴
عبدالله جهان‌پناه: ۹ آبان ۱۳۷۵
علی حاتمی: ۱۶ آذر ۱۳۷۵
احمد تفضلی: ۲۵ دی ۱۳۷۵
احمد آرام: ۲۲ فروردین ۱۳۷۷ ردیف: ۱۴۸، شماره: ۹
روح‌الله امامی: آبان ۱۳۷۸.
جهانگیر پارساخو: ۲۲ آبان ۱۳۷۸ ردیف: ۱۵۱ شماره: ۱۰
غلامحسین بهمنیار: ۲۶ آذر ۱۳۷۸
فیروز بهجت‌محمدی: ۲۳ دی ۱۳۷۸
نعمت‌الله گرجی: ۱۷ فروردین ۱۳۷۹ ردیف: ۱۵۹ شماره: ۴.
محمدعلی فردین: ۱۸ فروردین ۱۳۷۹ ردیف: ۱۵۹ شماره: ۱۰.
جمشید اردلان
دههٔ ۱۳۸۰
احمد بهروزی: مهر ۱۳۸۳
احمد بیرشک: ۱۵ فروردین ۱۳۸۱ ردیف: ۱۵۸ شماره: ۱۱
بابک بیات: ۶ آذر ۱۳۸۵
بیژن ترقی: ۶ اردیبهشت ۱۳۸۸
پرویز یاحقی: ۱۳ بهمن ۱۳۸۵
پروین ملکوتی ۱۰ مهر ۱۳۸۱
پیمان ابدی: ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۸
پوپک گلدره:۲۷ فروردین ۱۳۸۵
جعفر بزرگی: ۶ مرداد ۱۳۸۵ ردیف: ۱۴۴ شماره: ۱۵
جعفر پتگر: شهریور ۱۳۸۴
جمشید اسماعیل‌خانی: ۱۹ فروردین ۱۳۸۱
جمیله شیخی: ۳ خرداد ۱۳۸۰
جواد تقدسی: ۱۳۸۴
حسن اسماعیل‌زاده: ۲۱ بهمن ۱۳۸۵
حسن پستا: ۲۷ آذر ۱۳۸۰ قطعه ۸۸، ردیف ۱۶۵، شماره ۵
حسین ابراهیمی الوند: ۴ مهر ۱۳۸۶
خسرو شکیبایی: ۲۸ تیر ۱۳۸۷
خیرالله کریمیان مهر ۱۳۸۳[۱]
داوود اسدی: ۴ فروردین ۱۳۸۷ قطعه: ۸۸، ردیف: ۱۴۳، شماره: ۲۲
سهیل ایوانی: ۳۰ اردیبهشت ۱۳۸۱ ردیف: ۱۵۴ شماره: ۱۱
سید حسن حسینی: ۱۰ فروردین ۱۳۸۳
عباس بلوکی‌فر: ۶ مهر ۱۳۸۸
علی تجویدی: ۲۵ اسفند ۱۳۸۴ ردیف:۱۴۳ شماره: ۱۳
علیرضا اسپهبد: ۶ اسفند ۱۳۸۵ ردیف: ۱۴۸ شماره: ۱۸
غلامحسین آهنی: ۱۳۸۰ ردیف: ۱۵۹، شماره: ۷
فاخره صبا: ۲۲ تیر ۱۳۸۶
فرامرز پایور: ۱۹ آذر ۱۳۸۸ ردیف: ۱۵۷ شماره: ۲۵
فرخ تمیمی: ۲۴ اسفند ۱۳۸۱
کریم امامی: ۱۹ تیر ۱۳۸۴
محمد نوری: ۹ مرداد ۱۳۸۹
محمود پاکزاد: ۱ مرداد ۱۳۸۰
محمود قربانعلی
منوچهر احترامی: ۲۴ بهمن ۱۳۸۷ ردیف: ۱۴۸ شماره: ۲۵
منوچهر جراح‌زاده: ۱۶ شهریور ۱۳۸۲
نادر ابراهیمی: ۱۷ خرداد ۱۳۸۷ ردیف: ۱۴۵، شماره: ۲۳
نوذر پرنگ: ۲۳ مرداد ۱۳۸۵
هوشنگ اعلم: خرداد ۱۳۸۶
مسعود میردامادی:۴ آبان ۱۳۸۰
دههٔ ۱۳۹۰
عبدالله بوتیمار: ۲۹ دی ۱۳۹۰
محمد طاهر امامی: ۱۵ بهمن ۱۳۹۱
عسل بدیعی: ۱۸ فروردین ۱۳۹۲
سعدی افشار: ۱ اردیبهشت ۱۳۹۲
مرتضی پاشایی: ۲۳ آبان ۱۳۹۳ قطعه: ۸۸ ردیف: ۱۴۹ شماره: ۹
خشایار الوند:۹ اسفند ۱۳۹۷
انوشیروان ارجمند: ۲۴ آذر ۱۳۹۳ قطعه: ۸۸ ردیف: ۱۴۹ شماره: ۵۲۲
مرتضی احمدی: ۱ دی ۱۳۹۳
داوود رشیدی: ۶ شهریور ۱۳۹۵
علی معلم: اسفند ۱۳۹۵
خسرو شجاع‌زاده: ۲۴ اسفند ۱۳۹۵
افشین یداللهی: اسفند ۱۳۹۵
ابراهیم ناعم: ۱۵ فروردین ۱۳۹۶
فرهاد حمیدی
حسن جوهرچی
منوچهر حامدی
بهرام خائف
ولی خاکدان
نیکو خردمند
همایون خرم ردیف: ۱۶۶ شماره: ۲
سروش خلیلی
علیرضا خورشیدفر
اسماعیل داورفر
اکبر دودکار
مهران دوستی
ایران دفتری
پرویز داریوش
حمید دلشکیب اصل
علی دهقان
غلامحسین دانشی
محمدتقی دانش‌پژوه
یحیی ذکا
منوچهر درفشه
بهرام ری‌پور
جعفر روحبخش
محمداسماعیل رضوانی
مرتضی راوندی
مسعود رسام
مصطفی رحیمی
مهدی رجاییان
نفیسه ریاحی
محسن رسول‌اف
اسماعیل ریاحی
سعید رابعی
هما روستا
ابراهیم زال‌زاده
اصغر زمانی
ایرج زند
داریوش زرگری
سیاوش زندگانی
عباس زریاب خویی
عبدالحسین زرین‌کوب ردیف: ۱۴۳ شماره: ۱۰
حسین عراقی‌نژاد
علی زاهدی (قوچعلی)
محمدرضا زندی
رضا ژیان
بهرام سارنگ
پروین سلیمانی
حسین سرشار
حشمت سنجری
رضا سعیدی
عباس سحاب
عباس سعیدی
محمدرضا سرهنگی
شاهرخ سخایی
باقر آیت‌الله‌زاده شیرازی
پرویز شاپور
کامیار شاپور
جعفر شعار
جعفر شهری
حسین شکویی
خسرو شاهانی
خسرو شایگان
مجید شریف
محمد شیرخدایی
نریمان شیری‌فرد
کاظم شهبازی
مهین شهابی
حسن شجاعی
حسن امامی
چنگیز شهوق
جلیل شهناز ردیف: ۱۵۳ شماره: ۵۱۰
ابوالحسن صدیقی
اقدس صحت‌بخش
علی‌اکبر صنعتی
عمران صلاحی
عیسی صفایی
فاخره صبا
منصور صارمی
کیومرث صابری فومنی
رضا صفدری
جلیل ضیاءپور
غلامرضا طباطبایی
سید علی طباطبایی قطعه ۲۱۳ ردیف ۵۲ شماره ۸
ابوالفضل عالی
ابوالحسن علوی طباطبایی
حسین عمومی
رسام عرب‌زاده
محمد عاصمی
محمود علیقلی
شهریار عدل
شاهرخ غیاثی
غلامحسین غریب
جهانگیر فروهر ردیف: ۱۵۴ شماره: ۸
عبدالله فرادی
فردین ردیف: ۱۵۹ شماره: ۱۰
ناصر فرهنگ‌فر
کریم فکور
امیرحسین فردی
اسماعیل قادرپناه
ابوالقاسم قربانی
احمد قدکچیان
حمید قنبری
سید ابوالفضل قاضی
محسن قبادی‌فرد
محمدرضا قنبری
نادر قانع
علی‌محمد کاردان
سعید کامیار
حسین کسبیان
سیاوش کسرایی
حبیب‌الله کسمایی
سعید کنگرانی ۲۳ شهریور ۱۳۹۷ – ردیف: ۴۳ شماره: ۲۲
داریوش کوشان
علی اطهری کرمانی
کنعان کیانی
رضا کرم‌رضایی
ساناز کیهان
ایرج گل‌افشان
پوپک گلدره
علی‌اصغر گرمسیری
فریدون گله
نرسی گرگیا
نعمت‌الله گرجی
نادیا دلدار گلچین
ناصر گیتی‌جاه
جواد لشکری
اسدالله ملک
پرویز منصوری
پرویز ملک‌زاده
پروین میکده
جلال مقدم
جهانگیر ملک
حمید مصدق
حسین محب اهری
روبیک منصوری
شاهرخ مسکوب
ضیا موحد
عباس معارف
فرهاد محبت
فریدون مشیری
مجتبی میرزاده
محمد مددپور
محمد میرنقیبی
محمدتقی مسعودیه
محمدجواد مشکور
محمدعلی مددی
محمود مصاحب
مختار علیزاده
مصطفی مقربی
مهدی مفتاح
مهرزاد مینویی
مهری مهرنیا
علی میری
کیومرث ملک‌مطیعی
بهروز مسروری
احمد نجیب‌زاده
اسماعیل نواب صفا
عبدالحسین نوایی
غلامحسین نقشینه
فریدون ناصری
محمود نجم‌آبادی
ملیحه نصیری
ملیحه نظری
منوچهر نوذری ردیف: ۱۵۰ شماره :۲۲
نیما نهاوندیان
عبدالعلی همایون
منوچهر همایون‌پور ردیف: ۱۴۶ شماره: ۱۳
مرتضی ورزی
منصور والامقام
هرمز وحید
پرویز یاحقی ردیف: ۱۴۳ شماره: ۱۸
منصور یاحقی ردیف: ۱۴۲ شماره: ۱۳
فرهاد فرجلی ردیف: ۱۶۴ شماره: ۳
ناصر ملک‌مطیعی ردیف: ۱۵۹ شماره ۱۸
میرصدرالدین شجره: قطعه ۸۸ ردیف ۱۳۸
عزت‌الله انتظامی
کریم سماعی
خشایار الوند
جمشید مشایخی : ۱۷ فروردین ۱۳۹۸ قطعه: ۸۸ ردیف: ۴۰ [۲]
محمد مهراف هنرمند نقاش ،اسفند ۱۳۹۳
امیر صادقیانبازیگر دهه ۷۰
ﺣﺒﯿﺐ ﮐﺎﻭﻭﺵ کارگردان۲۴ ﺍﺳﻔﻨﺪ ۱۳۹۷
ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻄﯿﻊ ﺷﻬﺮ ﮔﻮﺗﻨﺒﺮﮒ ﺳﻮﺋﺪ ۱ ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦ ۱۳۹۸
اولین مزار قطعه هنرمندان بهشت زهرا
قطعه ی هنرمندان در بهشت زهرا و خانه ابدی صدها هنرمند کشورمان برای اولین بار مزار فرزند ملک الشعرای بهار را در خود جای داد.قطعه هنرمندان
ملک مهرداد بهار پژوهشگر و نویسنده، پسر ملک الشعرای بهار نخستین هنرمندی است که در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران آرمید.
«ملک مهرداد بهار » پژوهشگر و نویسنده، پسر ملک الشعرای بهار نخستین هنرمندی است که در در قطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران آرمید. عسل بیگدلی عکاس کلیدملی مجموعه عکسی از حال و هوای قطعه هنرمندان در آخرین روزهای اسفند13955 گرفته است. روزهایی که مثل امروز در فرهنگ ما به یادآوری گذشتگان معروف است و در آستانه آخرین پنجشنبه سال نیز فرصتی برای گرامیداشتن همه رفتگان است.
رساسیر اجاره دربستی اتوبوس بهشت زهرا
بهشت زهرا اولین آرامگاه رسمی در تهران می باشد که بعد از تآسیس این مکان افراد متوفی در آنجا دفن می شوند،حال شاید برایتان جالب باشد که بدانید اولین قبر مربوط به چه کسی در این بهشت زهرا بوده است،اولین فرد متوفی که در بهشت زهرا دفن شد مرحوم محمد تقی خیال بود. این متوفی که متولد سال 1264 بود در تاریخ 49/4/27 و در سن 84 سالگی به عنوان اولین فردی بود در که در بهشت زهرا تهران دفن شد.
بهشت زهرا – واحد گشت
به گزارش مشرق، بهشت زهرا برای ما ایرانی‌ها چیزی فراتر از تنها یک آرامستان است. خوب که نگاه کنی، بیشتر شبیه یک کتاب تاریخ است.
می‌توانی حسابی وقت بگذاری و همه برگ‌های این کتاب تاریخی چهل‌وچندساله را یکی‌یکی ورق بزنی.
می‌شود قطعات قدیمی دهه پنجاه و آرامگاه‌های خانوادگی را مرور کرد که بخشی از هویت فرهنگی و تاریخی ماست یا از قطعه ۳۳ ای گفت که تعدادی از مخالفان و قربانیان رژیم شاهنشاهی،با مذهب‌ها و مکتب‌های مختلف در آن دفن شده‌اند.
قطعه ۱۷ که قهرمانان اتفاق جمعه سیاه، ۱۷ شهریور۵۷ در آن آرام‌گرفته‌اند یا ضلع شمالی همین قطعه که جایگاه جلوس امام خمینی(ره) در۱۲بهمن ۵۷ بود.
از قطعه ۲۱ که مزار تعدادی از شهدای شب پیروزی انقلاب، ۲۲بهمن ۵۷ در آن قرار دارد تا یادمانی که به احترام شهدای حج خونین و مراسم برائت از مشرکین ساخته‌شده. صفحات جدیدتر این کتاب همین روزها نوشته می‌شود.
بخشی از قطعه ۲۶،۲۹،۵۰، ۵۳ که این روزها میزبان مزار و یادمان شهدای مدافع حرم شده است.
بهشت زهرا اما یک نقطه تلاقی عجیب هم دارد. درست در همان خیابانی که یادمان شهدای ۷۲ تن، شهدای ترور اوایل انقلاب، در آن ساخته‌شده و روبروی قطعه ۲۴ که تعداد زیادی از شهدای دفاع مقدس در آن آرام‌گرفته‌اند، قطعه متروک ۴۱ قرار دارد.
به شهادت تاریخ، اینجا می‌شود از زمانه نفاق و خیانت و ترور نشانی گرفت.از کسانی که شیرینی پیروزی انقلاب را با زهر آشوب و ناامنی تلخ می‌کردند…اصلاً تاریخ و روایت‌هایش را بگذار کنار!
می‌توانی هر پنجشنبه بیایی بهشت‌زهرا، وسط این خیابان بایستی و ببینی که آدم‌های همه نسل‌ها، کوچک و بزرگ، برای ادای احترام به چه کسانی تا اینجا می‌آیند و دست ادب بر سینه می‌گذارند.
ببینی که اسم‌ورسم چه کسانی در این کتاب جاودانه شده که کدام آدم‌ها واقعاً برای آسایش و امنیت «خلق» مجاهدت کردند و مردانه جان دادند.
قبرهایی که نشانی درستی ندارند
در گوشه و کنار، هیچ توضیحی درباره آدم‌هایی که آنجا دفن شده‌اند نمی‌بینی. شاید گویاترین توضیح،«سنگ قبرهای شکسته» قطعه ۴۱ باشد.
تا چشم کار می‌کند، به‌ندرت سنگ‌قبر سالمی پیدا می‌شود. اکثر سنگ‌قبرها کاملاً خردشده‌اند و به‌سختی می‌شود نوشته‌های رویشان را خواند. بعضی از بازمانده‌ها روی همان سنگ‌های خردشده دسته‌گل ، چند شکلات یا میوه‌ای برای خیرات گذاشته‌اند.
هرچند که تازه نیست و بیشتر گل‌ها و میوه‌ها زیر آفتاب تند تابستان خشک‌شده‌اند. بعضی دیگر نه، به‌جای سنگ ، روی مزار یک در کوچک آهنی گذاشته‌اند.
یک قبر دیگر هیچ نشانه‌ای ندارد، جز سنگ‌های کوچکی که دورتادور سنگ‌قبر فرضی، چیده شده. بعضی دیگر هم مزار سیمانی درست کرده‌اند.
سنگ‌قبر سیمانی بزرگی هم کمی آن‌طرف‌تر از بقیه، در خلاف جهت بقیه سنگ‌ها افتاده. آن‌قدر بزرگ و سنگین به نظر می‌رسد که در اولین برخورد فقط فکر می‌کنی این چطور جابجا شده؟!
من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید…
بین قطعه‌سنگ‌های هیچ قبر شکسته‌ای، تصویری از متوفی نمی‌بینی. فقط اسم و فامیل نوشته‌شده که آن‌هم با سنگ‌ها درهم‌شکسته.
سنگ‌قبرها معمولاً از بالا شکسته شده‌اند و نوشته‌های پایین بعضی سنگ‌ها خواناست. تاریخ فوت روی تمام سنگ‌قبرها حدوداً یک بازه زمانی است؛ همه حوالی سال‌های ۵۸، ۵۹ و ۶۰ از دنیا رفته‌اند.
در فضای سنگین این قطعه که همه محتاطانه سعی کرده‌اند کمترین کلمات را روی سنگ قبر بنویسند، بعضی از بازمانده‌ها خوش‌سلیقگی کرده‌اند و شعری هم نوشته‌اند.
اولین بار است اینجا می‌آیید؟
عقربه‌های ساعت که به ۱۲ نزدیک می‌شوند، آفتاب بی‌رحمانه‌تر روی سنگ‌قبرها می‌تابد. بهشت‌زهرا هنوز خلوت است.
مرد جوانی وارد قطعه ۴۱ می‌شود. پیراهن مشکی پوشیده و عینک دودی دارد. کنار قبری می‌نشیند و از بطری آب‌معدنی کوچکی که همراه دارد، روی تکه سنگ‌های خردشده آن آب می‌ریزد.
جلو می‌روم و می‌پرسم قطعه دیگری هم با این مختصات در بهشت‌زهرا داریم؟ چطور می‌توانم سنگ‌قبر مشخصی را پیدا کنم؟ کمی مکث می‌کند: «بار اولِ که میاید اینجا؟ اگر حداقل از ۱۰ سال قبل نیومدید، دیگه نمی تونید کسی رو پیدا کنید. همه سنگ‌ها از بین رفته.»
دوباره به مزارهای سر راهم فکر می‌کنم. خیلی‌ها اسم و نشانی نداشتند و انگار رمزگذاری شده بودند. مثلاً روی دریچه آهنی نوشته H Z. یا فقط اسم و فامیل حک‌شده.
روی یکی فقط یک اسم بود؛ مثلاً «عباس». دسته‌گل کوچکی که آورده را روی قبر می‌گذارد. با صدای آرام می‌گوید: «همه نه ولی بیشتر آدم‌های این قطعه مخالفان نظام بودن؛ مثلاً از اعضای گروهک مجاهدین خلق.» به سنگ‌قبری که خودش بالای سرش نشسته اشاره می‌کنم: «بقیه چی؟»
دوباره چند ثانیه مکث می‌کند: «دایی من بود. فعالیت سیاسی نداشت ولی به جرم حمل مواد مخدر دستگیر شد و اعدامش کردن.» «یعنی اعتراض نکردید که چرا اینجا باید دفن بشه؟» «اصلاً به خانواده‌ها نمی‌گفتن که. بین اعدامی‌های سیاسی دایی‌ام رو بردن.»
متولد سال ۵۵ است و بیشتر از بیست سال است که به این قطعه می‌آید. در این مدت تابه‌حال اعتراض و برخورد بدی از کسی ندیده ولی به‌هرحال همه این قطعه را می‌شناسند.
می‌گوید هر چه از سال‌های ابتدایی دهه شصت دور می‌شویم، حساسیت‌ها روی این قطعه کمتر می‌شود. هرچند که سنت بی محلی به این قبرها همچنان ادامه دارد.
به سنگ‌قبر شکسته روبرویش اشاره می‌کند: «مثلا همین…ما شش ماه پیش دوباره سنگ جدید انداختیم ولی می‌بینید که این‌رو هم شکسته شده است. برای همین دیگه عوضش نمی‌کنیم.»
کسی قطعه ۴۱ را تمیز نمی‌کند
وقت بیرون رفتن، چیزی که دوباره به نظرم می‌رسد بلندی بوته‌های خار و علف‌های هرز است. طوری که حتی ورود و خروج به قطعه را مشکل می‌کند.
این‌طرف و آن‌طرف هم پاکت خالی شکلات یا بطری‌های آبمیوه افتاده. برخلاف بقیه قطعات بهشت‌زهرا، انگار کسی به آنجا سر نمی‌زند. حتی وسط قبرها کسانی قبلاً آتش درست کرده‌اند.
بیرون از این قطعه ، کمی آن‌طرف تر چند نفر از رفتگرهای شهرداری و باغبان‌های بهشت‌زهرا یک‌گوشه در سایه نشسته‌اند و استراحت می‌کنند.
جلو می‌روم: «سلام، خسته نباشید. شما می دونید چرا قطعه ۴۱ این شکلی شده؟ معمولاً کی رسیدگی می‌کند؟» می‌گویند این‌طورها هم نیست و همه قطعات بهشت‌زهرا باغبان و مسئول نظافت دارند ولی ساعت ۲ بعدازظهر، ساعت کاری همه تمام می‌شود و فقط پنجشنبه‌ها استثنائا تا نزدیکی‌های ۴-۵ کار می‌کنند. اگر ما زباله‌ای این‌طرف و آن‌طرف می‌بینم هم به خاطر مراعات نکردن مردم است و…» یک‌دفعه یک نفرشان می‌گوید:« قطعه ۴۱…قطعه اعدامی‌ها رو میگی؟ اونجا که اصلاً مسئول نظافت نداره. کلاً کسی رسیدگی نمی کنه. منم نمی دونم چرا.»
وقتی فاصله خوب و بد فقط یک‌قدم می‌شود
روبروی قطعه ۴۱ می‌ایستم. زن و شوهر جوانی با فرزند چندماهه‌شان از نزدیکی آنجا می‌گذرند. می‌پرسم تا حالا این قطعه را از نزدیک دیده‌اند؟ زن باحالتی بین خنده و تعجب جواب می‌دهد: «نه خب واسه چی بریم! آخه کسی رو نداریم اونجا…نمی دونم! (می‌خندد) می‌ترسم برم! اما وقتی دور می‌شود شوهرش تندی می‌کند که برای چه چنین جوابی دادی.»
از دختر جوانی که از شیر آب کنار قطعه ۲۴ بطری توی دستش را پُر می‌کند، سؤال می‌کنم. لبخند می‌زند: «من جز مزار اموات خودمون، مرتب میام قطعات شهدا. اونجا که شما میگی هم رفتم. چندبارم رفتم، همین‌جوری از سر کنجکاوی. می دونی؟ حس اموات به ما می‌رسه. اینجا که میام، پیش شهدا خیلی آروم میشم. واقعاً انگار زنده ان، نمردن. ولی اونجا حسم اینجوری نیست. کاملا برعکسه.»
شیر آب را می‌بندد و چادر و روسری‌اش را مرتب می‌کند: «ببین من اصلاً بحث نمی‌کنم. فقط میگم ایشالا هممون عاقبت‌به‌خیر بشیم.»
به کفش‌هایم نگاه می‌کند و می‌گوید: «بیا خودت با قدم هات اندازه بگیر! ایناهاش! فاصله خوب و بد، این قطعه تا اون قطعه. چند قدمه فقط. یک‌بار دوستم می‌گفت آخِ چرا قطعه ۴۱ دقیقا باید روبروی قطعه شهدا باشه؟! من گفتم بهتر! اینجوری یه کم بیشتر حواسمون جمع میشه؛ که تا می تونیم برای عاقبت بخیریمون دعا کنیم.»